آهن زنگ نزن یا به اصطلاح ، فولاد زنگ نزن به آلیاژی از فولاد گفته می شود که از عناصری مانند آهن، نیکل و کروم تشکیل شده است. آهن های زنگ نزن با توجه به بهره مندی از قابلیت هایی مانند خاصیت غیر فعال شدن، به خوبی در برابر خوردگی از خود مقاومت نشان می دهند. در ادامه در رابطه با آهن های زنگ نزن بیشتر برای شما توضیح خواهیم داد پس با این مقاله از دانشنامه فولاد مهراد همراه باشید.
شما عزیزان می توانید برای اطلاع از قیمت تیر آهن و سایر آهن آلات مور نیاز خود با صفحه ما همراه شوید.
مواد تشکیل دهنده آهن زنگ نزن
بر روی سطح این فولاد یک لایه غیر فعال شکل گرفته که پیوند شدیدی با ماده زیرین دارد. این لایه به خوبی می تواند از تماس بیشتر مواد با محیط اطراف جلوگیری کند. برای ایجاد این پدیده در فولاد و همچنین غیرفعالسازی این خاصیت به صورت پایدار، نیاز است که از ماده کروم، حداقل 10.5 درصد در آلیاژ به کار رفته، استفاده شود. این مقدار کم به راحتی می تواند خراش های به وجود آمده بر روی سطح فولاد را نیز از بین ببرد. فراموش نکنید که استفاده صحیح از آلیاژهای به کار رفته و به کار بردن گرید به شکل صحیح، به خوبی می تواند منجر به تثبیت دوباره لایه غیر فعال شود.
در طرف مقابل اگر این تناسب به خوبی رعایت نشود، شکست غیر فعالی رخ می دهد. شرایطی که می تواند منجر به زنگ زدن فولاد و خورده شدن فولاد زنگ نزن شود. در حالت کلی مقاومت ایده آلی که فولاد یا آهن های زنگ نزن در برابر خوردگی از خود نشان می دهند، موجب شده که امروزه مورد توجه صنعتگران در زمینه های مختلف قرار گیرد.
فراموش نکنید که با افزایش مناسب میزان کروم، به بهترین شکل می توان آهن زنگ نزن را با کیفیت بالا تولید کرد. برای افزایش مقاومت آهن زنگ نزن، به ترکیبات موجود مقداری عنصر مولیبدن افزوده می شود و به خوبی می توان نتیجه لازم را به دست آورد. محصول تولید شده در مقابل خوردگی و اسیدهای کاهنده، در محلول های کلرایدی یک لایه مقاوم ایجاد خواهد کرد.
برای تهیه آهن زنگ نزن، آهن را با چه عنصری مخلوط می کنند
همانگونه که عنوان کردیم برای تهیه آهن زنگ نزن، مهمترین عناصری که با آهن مخلوط می شوند، کربن و کروم هستند. آلیاژ به وجود آمده به بهترین شکل می تواند در برابر زنگ زدن، مقاومت از خود نشان دهد. فرآیند تولید آهن زنگ نزن به گونه ای است که باید با دقت بالا و با رعایت تناسب، سایر عناصر را در ساخت آن به کار برد.
در این بین برای تولید آهن زنگ نزن از جمله عناصری که باید با مقدار مناسب به کار برده شود می توان به کربن با درصد جرمی 1.2 اشاره کرد.
در کنار این عنصر، یکی از مهمترین شرایطی که باید هنگام تولید آهن زنگ نزن در نظر گرفته شود، استفاده از عنصر کروم با درصد جرمی 10.5 است. مطابق با محیطی که قصد استفاده از فولاد زنگ نزن یا آهن زنگ نزن را دارید، باید میزان مختلفی از مولیبدن و کرون را به کار ببرید. هر اندازه که نیاز به مقاومت بالاتر در محیط های مختلف وجود داشته باشد، درصد به کار رفته از عناصر دیگر نیز تغییر خواهد کرد.
در هر حال با توجه به خاصیتی که آهن زنگ نزن در برابر خوردگی و زنگ زدگی دارد و درخشش بالایی که محصول تولید شده برای کار در صنایع و زمینه های مختلف به وجود می آورد، به خوبی می توان در ساخت وسایل مختلف از آن بهره برد.
در حالت استاندارد، آهن خام دارای ۴ الی ۵ درصد کربن است. برخی دیگر از ناخالصی ها مانند سیلیکون، گوگرد و فسفر در ساخت آن وجود دارند. به همین علت برای تولید آلیاژ محکم و مقاوم در برابر اکسیداسیون، از مواد مختلف در ساخت آن استفاده می شود. همانگونه که می دانید به صورت عامیانه به اکسیداسیون آهن، زنگ زدن گفته می شود.
در این شرایط باید بدانید که فلز آهن در مجاورت با رطوبت و اکسیژن قرار گرفته است. به همین علت برای نگهداری آهن و فولاد در برابر زنگ زدن و اکسید شدن از لایه پوششی بر روی آن استفاده می شود. این شرایط کمک میکند تا در محیط های سرد و در مجاورت با رطوبت و اکسیژن به خوبی از خود مقاومت نشان دهد.
بدون تردید کیفیت بالایی که فولاد زنگ نزن از خود نشان می دهد، به شما کمک می کند تا در صنایع مختلف و برای کار در زمینه های گوناگون بتوانید از قابلیت های آن بهره ببرید. چنانچه برای صنایع مختلف نیاز به انواع آلیاژهای آهن و فولاد دارید، می توانید از متخصصان ما در مجموعه فولاد مهراد مشاوره رایگان دریافت کنید.